Οι επικείμενες αλλαγές στο καθεστώς των σχολικών μονάδων προκαλούν κάτι περισσότερο από απλό προβληματισμό. Το μέλλον της ελληνικής υπαίθρου, μετά τον σαρωτικό "Καλλικράτη" στην αυτοδιοίκηση, δέχεται ακόμη ένα καίριο πλήγμα από τα θεσμοθετημένα όργανα της συντεταγμένης πολιτείας. Μετά τις κάθε λογής βίαιες και αναγκαστικές συνενώσεις και συγχωνεύσεις στο δημόσιο τομέα, με αποκορύφωμα τη διοικητική μεταρρύθμιση, η κυβέρνηση προχωρά, με τα ψευδεπίγραφα επιχειρήματα της εξοικονόμησης πόρων και... της ποιοτικής αναβάθμισης των παρεχόμενων υπηρεσιών εκπαίδευσης, στο κλείσιμο και τις συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, όλων των βαθμίδων, ορθώνοντας ανυπέρβλητα εμπόδια στην ελεύθερη, προσιτή και δωρεάν εκπαίδευση για τους νέους και τις νέες της ελληνικής υπαίθρου.
Αλήθεια, για ποιά ποιοτική αναβάθμιση της παιδείας μιλάμε όταν οι μαθητές θα είναι αναγκασμένοι να διανύουν καθημερινά πολλά επικίνδυνα και πολλές φορές κάτω από αντίξοες συνθήκες χιλιόμετρα για να φτάσουν στο σχολείο τους; Είναι τα παιδιά της υπαίθρου, παιδιά δεύτερης και τρίτης κατηγορίας σε σχέση με αυτά των αστικών κέντρων; Και τότε για ποιες ίσες ευκαιρίες μόρφωσης και εκπαίδευσης μιλάμε; Αυτοί που κόπτονται για το δημόσιο σχολείο ας αναβαθμίσουν τις ήδη υπάρχουσες σχολικές μονάδες ανά την ελληνική επικράτεια. Είναι δυνατόν να τίθεται ζήτημα εξοικονόμησης πόρων όσον αφορά θέματα παιδείας; Κατά συνέπεια, όπως αποδεικνύεται, ο διοικητικός "Καλλικράτης" υπήρξε πρόδρομος πολλών δυσάρεστων εξελίξεων. Η κοινωνία του Βελβεντού αντιστάθηκε και συνεχίζει να αντιστέκεται σθεναρά στο "Νόμο της Διοικητικής Μεταρρύθμισης", γιατί για μας το χωροταξικό δεν αποτελεί απλά την αφορμή ή είναι θέμα τοπικιστικού χαρακτήρα, όπως πολλοί μας καταλογίζουν, αλλά αποδεικνύεται πως έχει ουσία και περιεχόμενο. Ακούγοντας από τα επίσημα χείλη της διευθύντριας περιφερειακής διεύθυνσης εκπαίδευσης Δυτ. Μακεδονίας, κ. Ζυγούρη, για τα κριτήρια που θα ισχύσουν στις τελικές προτάσεις που θα γίνουν προς το υπουργείο παιδείας (ποιοτικά χαρακτηριστικά, τοπικές και γεωγραφικές ιδιαιτερότητες κ.α.), ήχησαν στ'αυτιά μας οι ίδιες εκείνες φωνές των υπευθύνων για το σχεδιασμό της αυτοδιοικητικής μεταρρύθμισης, που διαβεβαίωναν για συνυπολογισμό στις τελικές τους αποφάσεις παρόμοιων κριτηρίων. Γιατί λοιπόν η ανακολουθία των υπευθύνων του υπουργείου εσωτερικών να μην αποτελέσει προπομπό για μια επερχόμενη ανακολουθία και στο θέμα των σχολικών συνενώσεων; Με τις διαρκώς αυξανόμενες συνενώσεις σε πολλούς τομείς και υπηρεσίες της καθημερινότητας (χθες ήταν οι Δήμοι, σήμερα τα σχολεία, αύριο τα νοσοκομεία και τα ιατρεία, μεθαύριο ποιός ξέρει τί άλλο), η ελληνική ύπαιθρος οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην υποβάθμιση, στη συρρίκνωση, στην ερήμωση, αστικοποιείται και εν τέλει σβήνει. Αυτού του είδους την αποκέντρωση επιθυμούμε; Αφαιρώντας από τους κατοίκους της κάθε δυνατότητα ποιοτικής διαβίωσης; Γιατί το σχολείο είναι αυτό που αποτελεί την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στην ποιοτική διαβίωση και στην απλή διαβίωση. Η υποβάθμιση της δικής μας περιοχής, που ξεκίνησε με το χωροταξικό σχεδιασμό του "Καλλικράτη" και συνεχίζεται με το προαποφασισμένο κλείσιμο της ΔΟΥ Σερβίων και με την υποβάθμιση της λειτουργίας των γραφείων ΟΤΕ και ΔΕΗ, κορυφώνεται με τις διαφαινόμενες καταργήσεις σχολικών μονάδων (εκτός αν έρχονται κι άλλα χειρότερα!). Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και η σχεδιαζόμενη κατάργηση του Γυμνασίου Λιβαδερού, που είναι ίσως και προπομπός για μεγαλύτερες αλλαγές στο σχολικό χάρτη της περιοχής μας. Δηλώνουμε απερίφραστα, την αμέριστη συμπαράστασή μας στον αγώνα της τοπικής κοινωνίας του Λιβαδερού και θα είμαστε αρωγοί στις όποιες προσπάθειές της για την αποτροπή μιας τέτοιας δυσάρεστης εξέλιξης. Η νεολαία του Βελβεντού, δηλώνει υπεύθυνα και κατηγορηματικά, ότι θα συνεχίσει τον αγώνα για να παραμείνει η περιοχή μας ένας ζωντανός οργανισμός και όχι ένα απομονωμένο και υποβαθμισμένο τμήμα της ελληνικής επαρχίας. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε κανέναν να σχεδιάζει ανεμπόδιστα και κατά το δοκούν το μέλλον αυτού του τόπου στον οποίο αποφασίσαμε να ζήσουμε, να δημιουργήσουμε και να τον πάμε ακόμα πιο ψηλά. Απαιτούμε απ'όλους τους υπεύθυνους φορείς, να συνειδητοποιήσουν επιτέλους, ότι η κατάσταση στην περιοχή έχει φτάσει στο απροχώρητο. Και δεν μπορεί να συνεχιστεί. ΣΟΒΑΡΕΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΩΡΑ! Με γνώμονα το συμφέρον της περιοχής και τη βούληση των τοπικών κοινωνιών. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, "ΠΡΩΤΑ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου