ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΨΙΛΟ ΓΑΖΙ!

Άδειασμα Νίκου Παπανδρέου σε Παπακωνσταντίνου

Άδειασε πολιτικά το Γιώργο Παπακωνσταντίνου ο Νίκος Παπανδρέου. Καταλόγισε κρατικίστικη νοοτροπία στον "τσάρο", ενώ εξέφρασε και την ανησυχία του για την αναποτελεσματικότητα της τελευταίας του νομοθετικής πρωτοβουλίας για καταπολέμηση της φοροδιαφυγής
Σε άρθρο του στην Οικονομική Επιθεώρηση, ο αδερφός του πρωθυπουργού Νίκος Παπανδρέου "άδειασε" πολιτικά τον υπουργό Οικονομικών, Γιώργο Παπακωνσταντίνου, καταλογίζοντάς του κρατικίστικη νοοτροπία με αφορμή βασικές πτυχές της οικονομικής του πολιτικής.
 Ενώ το κλίμα για τον "τσάρο" της ελληνικής οικονομίας είναι...
εξαιρετικά βαρύ τόσο σε επίπεδο κοινωνίας όσο και εσωκομματικά, έρχεται να προστεθεί νέο ράπισμα κατά της πολιτικής του από τον Νίκο Παπανδρέου αναφορικά με το νέο νόμο για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
 Στο άρθρο με τίτλο "Μαθήματα συμπεριφοράς", ο Νίκος Παπανδρέου δεν διστάζει να εκφράσει δημοσίως την ανησυχία του για την αποτελεσματικότητα της τελευταίας νομοθετικής πρωτοβουλίας του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, που κατά τον ίδιο είναι πιθανό να οδηγήσει στη «μη είσπραξη εσόδων», γεγονός που θα ισοδυναμούσε με καταστροφική εξέλιξη στις οριακές δημοσιονομικές συνθήκες. 
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτής της «κρατικίστικης νοοτροπίας» αποτελεί, κατά τον αδελφό του πρωθυπουργού, ο τελευταίος νόμος του υπουργείου Οικονομικών. «Παράδειγμα αποτελεί το νέο νομοσχέδιο για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, το οποίο σε πολλά, αλλά όχι σε όλα ευτυχώς, υιοθετεί την πατροπαράδοτη φιλοσοφία της αστυνόμευσης». Οι ενστάσεις του Νίκου Παπανδρέου έναντι της ρύθμισης αυτής αφορούν στη βασική της κατεύθυνση, δηλαδή αυτή «της σκληρότερης στάσης προς τον πολίτη για τη φοροδιαφυγή». 
 Η νοοτροπία αυτή «επεκτείνεται και στα μέτρα εφαρμογής ενός νόμου», καθώς «οι νόμοι συνοδεύονται -σχεδόν πάντα- από μέτρα δεσμευτικά που μπορούν να χαρακτηριστούν ως αυστηρώς αστυνομικά», ενώ θέτει δύο καυτά ερωτήματα. «Πόσοι υπουργοί έχουν καταλάβει πλήρως τον νόμο που προτείνουν; Πόσοι έχουν προλάβει να τον μελετήσουν σε βάθος και πόσοι έχουν καταλάβει τις συνέπειές του;», διερωτάται. Είναι όχι μόνο ιδιαίτερα επιφυλακτικός έναντι της εφαρμογής αστυνομικών μέτρων στον τομέα της οικονομίας, αλλά εκφράζει τις σοβαρές ανησυχίες του για την αποτελεσματικότητά τους. 
«Αναρωτιέται κανείς αν τα αντίποινα για τη φοροδιαφυγή θα φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα; Πιστεύω ότι κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει εκ των προτέρων αν η "φοβέρα" της φυλάκισης και του αυτοφώρου θα μαζέψει τα σπασμένα. Μπορεί να πούμε σε έναν χρόνο ότι ήταν το πιο πετυχημένο μέτρο. Το ελπίζω! Αλλά εκ των προτέρων επιφυλάσσομαι. Δεν γνωρίζουμε -γιατί εδώ είναι το ζουμί- αν τα πρόσθετα μέτρα θα δημιουργήσουν απρόβλεπτες συμπεριφορές με συνέπεια τη μη είσπραξη εσόδων», επισημαίνει. Διερωτάται, τέλος, εάν οι αρχιτέκτονες των νόμων μας κατανοούν την ψυχολογία του πολίτη και μάλιστα του Έλληνα για τον οποίο προορίζουν το νέο νόμο τους ή αρκούνται στην κρατικίστικη νοοτροπία και καταλήγουν στο να δημιουργούν μια ιδιότυπη αντινομία.